In gesprek met jou...
‘Kluns, hoe kon je dat nou doen?!?’
Met deze opening neem ik de lezers van het Twents Volksblad mee in de kunst van 'de krant maken'. Wat gebeurt er tussen het moment dat de ene krant in de bus valt en ik de volgende klaar maak? Dit alles naar aanleiding van een blunder, van mij, op de voorpagina.
Krant maken
De krant maken betekent hectiek; rennen, springen, vliegen om alle verhalen bij elkaar te krijgen, rinkelende telefoon en zwarte vingers van de inkt. Ach nee, in mijn hoofd soms wel, maar alles doe ik met de computer en meestal gaat het gewoon rustig z'n gangetje. Zo ook de week voor Pinksteren. Anders dan anders sloot de krant op donderdagmiddag, i.p.v. maandagmorgen. Bij elk artikel dat ik plaatste was ik mij ervan bewust dat de krant pas na de pinksterdagen bij de lezer op de mat zou vallen. Ik had genoeg materiaal, liep prima op tijd en zat lekker ontspannen aan mijn bureau.
Systeem hapering
De eerste tekenen dat het niet helemaal probleemloos zou verlopen, was toen het systeem begon te haperen. Een half uur voor de deadline kon ik niets meer. Geen stress, maar wel lichte frustratie maakte zich van mij meester; was ik eindelijk op tijd (meestal ga ik over de deadline heen), gooit het systeem roet in het eten. Het gaf mij wel tijd kritisch door de mailbox te gaan en de artikelen eruit te pikken die echt mee moesten. Dat was nog best lastig, met diverse berichten over activiteiten in het pinksterweekend, waarvan ik dan denk 'hé, dat is leuk' om ze vervolgens te verwijderen, omdat dat krant pas na de pinksterdagen uitkomt. Het extra lange weekend daarentegen is wel weer een fijn vooruitzicht.
Terwijl ik zo bezig ben, komt het systeem weer op gang en snel plaats ik de laatste artikelen. Op de voorpagina houd ik een klein stukje over. Te klein voor een echt bericht, te groot om leeg te laten. 'Dan wens ik de lezers gewoon een fijn pinksterweekend', denk ik en voeg de daad bij de gedachte. Ik plaats de laatste foto's, punten en komma's en stuur de krant naar de drukker.
Dik een uur later dan gepland stap ik op mijn fiets en rijd naar huis. Als ik bijna thuis ben, valt het kwartje ineens als een bom. 'Kluns, hoe kon je dat nou doen?!?' Bijna keer ik om, maar ik besef dat dat geen enkele zin heeft. De krant is weg en ik kan er niets meer aan veranderen.
Nieuw idee
Lag het aan mijn haast de krant klaar te krijgen? Was ik van slag door de storing in het systeem? Ik weet het niet, maar duidelijk is dat niets menselijks mij vreemd is. Ik bedenk me dat veel mensen erom zullen lachen, een enkeling zal zich ergeren en de meesten valt het waarschijnlijk niet eens op. Maar ik weet het en ik baal ervan. En dan brengt het mij op een idee. Ik ga de lezers vertellen hoe het gaat als ik de krant maak. Dat ik inderdaad soms fouten maak, afspraken wel eens vergeet en sommige berichten simpelweg over het hoofd zie. Maar dat ik toch elke week mijn uiterste best doe een mooie krant af te leveren.
Teksten
Zoals het idee voor een column in de krant door een blunder in mijn hoofd kwam, zo krijg ik ook regelmatig ideeën voor andere teksten. Voor een blog, een post op facebook of een leuk verhaaltje voor de kinderen. Terwijl ik ergens mee bezig ben, van A naar B fiets of thuis op de bank zit te haken, altijd is mijn hoofd wel met teksten bezig.
Heb jij dat ook?
Dat je steeds maar weer bezig bent met teksten? Dat je weet dat je nieuwe teksten moet schrijven voor je website, maar er niet toe komt? Dat je niet goed weet hoe je moet beginnen? Dat je wel schrijft, maar nooit echt tevreden bent? Dat je het idee van teksten schrijven al zo verschrikkelijk vindt dat je de gedachte gelijk blokkeert? Als je één of meer van bovenstaande vragen met ‘ja’ beantwoordt, adviseer ik je snel contact met mij op te nemen. Samen kijken we wat voor jou de beste oplossing is. Kun je met een beetje advies zelf de juiste teksten schrijven, of kun je het beter uitbesteden?
Volg me op Facebook, Instagram of Linkedin, dan blijf je op de hoogte van mijn ontwikkelingen. Wil jij zelf aan de slag met makkelijker, betere teksten schrijven? Download dan mijn minimagazine.
Meer gesprekken...
Zoals je wel ziet, kun je niet rechtstreeks reageren op mijn blogs. Daar heb ik bewust voor gekozen. Niet dat ik bang ben voor jouw reactie, maar wel om te voorkomen dat ik te veel rotzooi op mijn website krijg. Daar zitten we toch geen van allen op te wachten, wel?!? Wil je reageren, maak dan alsjeblieft gebruik van mijn contactformulier. Met plezier zet ik je reactie dan onder het blog op de site!